Mensen met het syndroom van Down (DS) vertonen meer ongenuanceerde gezichtsexpressie t.o.v. vreemden in het dagelijks leven dan mensen zonder deze afwijking. Het gedrag is ook kenmerkend voor mensen met verworven schade aan de amygdala of mensen met verworven frontale kwab impairment. Deze ontwikkelingsstoornis in sociale benadering door een slechte herkenning van emoties of (als gevolg van abnormaal functionerende amygdala)  vlakke controle van eigen expressie (als gevolg van frontale kwab abnormaliteit) zoals mensen met asperger, kan hieraan ten grondslag liggen.

De resultaten van een onderzoek op basis van neuropsychologische taken (bron: sciencedirect.com) gesuggereerde een niet normale sociale benadering die het best verklaard werd door frontale kwab impairment en name slechte respons inhibitie. Een andere studie onderzocht de gezichtsuitdrukkingen bij uitingen van autistische, verstandelijk gehandicapte en normale kinderen met behulp van het Discriminative Movement Coding System.

De resultaten gaven aan dat de autistische kinderen meer platte- of neutrale expressie vertoonden dan verstandelijk gehandicapte kinderen. Bovendien toonden zij verschillende dubbelzinnige uitdrukkingen die niet door een van de andere kinderen werd weergegeven. Dit unieke patroon kan worden gerelateerd aan de problemen die autistische kinderen in delen beïnvloeden en de moeilijkheden die anderen ervaring lezen van hun affectieve signalen.

In het TV-fragment (Arena : NPS2 6/11/’14) spreekt een vrouw met het Down-syndroom over haar werk op school. In dit fragment zien we ‘vlakke’ of ontbrekende ondersteunende gezichtsexpressie die de gevoelde of onderliggende emotie niet (kunnen) weergeven. De ontwikkeling van de hippocampus, nodig bij de ontwikkeling en herkenning van emoties komt voornamelijk door vroege ontwikkelingsstoornissen.